نوشته از(ساکی)

♥*♥ عاشقای محرم الحسین♥*♥

باز دلم خون شد و چشمم گریست آنکه درین روز چون من نیست کیست ؟ باز دگر باره رسید اربعین جوش زند خون حسین از زمین

هیچ گریه کننده ای نیست که بر امام حسین(ع) گریه نماید مگر آنکه به حضرت فاطمه(س) تقرب جسته وایشان رابا گریه اش یاری نموده ونیز به حضرت پیامبر(ص) تقرب پیدا نموده وحق همه ما(ائمه) را ادا کرده است.

با این گریه وناله می توان اظهار نمود یا اباعبدالله (ع) اگر نبودیم درآن روز یاریت کنیم،و جان خویش را در راه شما فدا کنیم ولکن با آه وناله دعا برای ظهور منتقم شما را یاری خواهیم .

امام صادق(ع): من خودرا از شهیدان کربلا بیرون نمیدانم وثواب خودرا کمتر از ثواب آنها نمیشمارم زیرا نیت من یاری آنهاست(یعنی آرزو داشتم آنروز بودم تا شهید میگشتم)اگر آن روز(عاشورا) را میدیدم.

درادامه می فرمایند" همچنین شیعیان ما همه شهید هستند اگر چه در بستر های خود بمیرند

نظرات شما عزیزان:

محمد

ساعت23:09---26 آبان 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

الــــــــــهی بهر قربانی بدر گاهت سر آوردم

نـــــه تنها سر برایت بلکه از سر بهتر آوردم

پـــــــــی ابقاء قَد قامت به ظهر روز عاشورا

بـــــــــــــــــــرای گفتن الله اکبر، اکبر آوردم

علی را در غدیر خم نبی بگرفت روی دست

ولی مــن روی دست خود علی اصغر آوردم

علـــــــــی انگشتر خود را به سائل داد اما من

بـــــــــــرای ساربان انگشت با انگشتر آوردم

پـــــــــــــــی آزادی نسل جوان از بند استعمار

بـــــــــرادر زاده ای چون قاسم فَرّخ فَر آوردم

بــــــــــــرای کشتن دونان بدشت کربلا یا رب

چــــــــــو عباس همایون فَرّ امیر لشکر آوردم

بــــــــــــــرای آنکه قرآنت نگردد پایمال خصم

بـــــــــــــــرای سُمّ مرکب ها خدایا پیکر آوردم

برای آنکه همدردی کنم بـــــــــــــا مادرم زهرا

برای خوردن سیلی سه ساله دختـــــــــر آوردم

اگر با کشتن من دین تو جــــــــــــاوید می گردد

برای خنجر شمر ستــــــــــــــمگر حنجر آوردم

بپاس حُرمت بـــــــــــــــــوسیدن لب های پیغمبر

لبانی تشنــــــــــــه یا رب بهر چوب خیزر آوردم

حسن را گر که از لخت جگر آکنده شد در طشتی
مــــــــــن اینک سر برای زینت طشت زر آوردم